ΣΔΙΤ σαν σοβαρή και συμφέρουσα λύση στον αναπτυξιακό τομέα. Οι ΣΔΙΤ συμφέρουν μόνον τον αεριτζίδικο Ιδιωτικό Τομέα και μάλιστα σε βαθμό ... κακουργήματος.
Τουλάχιστον στην Ευρώπη, οι ΣΔΙΤ γίνονται με τρόπο που εξασφαλίζει ότι ο Ιδιώτης θα βάλει τη μεγάλη πλειοψηφία των πόρων για την κατασκευή του έργου. Στην Ελλάδα, Σουφλιάς και Αλογοσκούφης έφτιαχναν ΣΔΙΤ όπου η ιδιωτική εταιρεία έβαζε στην πραγματικότητα το 4 – 8% των απαραίτητων πόρων. Μάλιστα, εισέπρατταν και διόδια προκαταβολικά!
Φουσκώνοντας εξωφρενικά το κόστος κατασκευής και υποτιμώντας κατά πολύ την Κρατική συνεισφορά, έφτιαξαν τερατώδεις συμβάσεις (στα όρια της προδοσίας) που μάλιστα τις παρουσίασαν στα πληρωμένα ΜΜΕ ως μεγάλη αναπτυξιακή ευκαιρία. Αν δείτε πόσο κοστολογούσαν οι ιδιώτες το κόστος του ρίσκου του έργου (ποιου ρίσκου;) θα σας σηκωθεί η τρίχα.
Στο παιχνίδι βέβαια και οι αρουραίοι δημόσιοι υπάλληλοι του σχετικού μηχανισμού. Πολλοί από αυτούς έφτιαξαν (με ένα μισθό) βίλες- παλάτια. Υπάρχουν ιδιώτες δικηγόροι και μηχανικοί που πεινάνε, υπάρχουν και αυτοί που είναι διορισμένοι στο Δημόσιο...
Δεν είναι τυχαίο ότι μεγαλοεργολάβοι και καναλάρχες- εκδότες ταυτίζονται ως πρόσωπα και ως πρακτικές. Αλλά είναι καιρός μια κυβέρνηση να συμμαζέψει τους πλιατσικολόγους και κάποιους ελεεινούς δημόσιους λειτουργούς. Οι ΣΔΙΤ – κυρίως στην Ελλάδα – είναι ληστρική και καθόλου αναπτυξιακή επιλογή. Για άλλη μια φορά, οι ΣΔΙΤ τρώνε τους ευρωπαϊκούς πόρους που η κυβέρνηση πρέπει – αν μπορεί και αν ξέρει– να τους διοχετεύσει αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου