Μετά από τρία χρόνια, τον Μάρτιο του 2010, το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο του επέβαλε την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης και το 2010 το δικαστήριο αποφάσισε παύση.
Ο εφοριακός προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να ακυρωθεί η πειθαρχική ποινή της οριστικής απόλυσης που του επιβλήθηκε.
Όμως, κατά την ημέρα της συζήτησης της αίτησής του στο Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ, ο εφοριακός δεν παρουσιάστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο, με αποτέλεσμα να απορριφθεί η αίτησή του, να επικυρωθεί φυσικά η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης που του είχε επιβληθεί, ενώ παράλληλα του επιδικάστηκε και δικαστική δαπάνη 460 ευρώ.
Ερώτημα 2ον: Τι θα πει 460 ευρώ δικαστική δαπάνη; Από αυτά τα λεφτά πρέπει να πληρωθούν και οι δικαστές που επεδίκασαν τέτοιο ποσό. Είναι βέβαιο πως η δαπάνη είναι δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ο Έλληνας φορολογούμενος πρέπει να τα πληρώνει; Τώρα, αν κάποιος απαντήσει ότι ‘έτσι προβλέπει ο νόμος’ η απάντηση είναι πως είμαστε κλάματα. Σίγουρα δεν είναι άμοιροι ευθυνών ούτε οι βουλευτές που βγάζουν τέτοιους νόμους, ούτε οι δικαστικοί που είναι οι ίδιοι κομμάτι του συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης. Εκτός αν το ποσό καθορίστηκε από τον πρώην υπουργό Ρουπακιώτη. Ο άνθρωπος ήταν περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου