© Paronomastis. All rights reserved
e-mail: paronomastis@gmail.com © Paronomastis. All rights reserved
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013
Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013
Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013
Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013
Αποκλειστικές ευθύνες: ναι! αποκλειστικές αρμοδιότητες: όχι!
Γράφει ο Π. Ιωακείμ
Στην εποχή των δικτύων είναι, πλέον, πολύ λίγες οι περιπτώσεις
που η διαφανής και αποτελεσματική λειτουργία της σύγχρονης Δημόσιας Διοίκησης
δικαιολογεί τις αποκλειστικές
αρμοδιότητες ενός υπαλλήλου, ή ενός τμήματος της διοικητικής μηχανής.
|
Βεβαίως, μια πρόταση για δραστική μείωση
των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων στις
δομές της Δημόσιας Διοίκησης πιθανόν να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση στα
περισσότερα στελέχη του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Συνήθως, η άρνηση αυτή έρχεται
με ‘περιτύλιγμα’ ψευδοεμπεριστατωμένης κριτικής από
υπαλλήλους που ταλαιπωρούν πολίτες και φορείς με ακατάσχετη παράθεση ‘ύπερθεν
σχετικών’. Ό,τι πιο παρωχημένο, επιφανειακό και γραφειοκρατικό…
|
||
Πέρα από ένα δικαιολογημένο
αίσθημα ανασφάλειας και ανησυχίας που προκαλούν οι αλλαγές σε παγιωμένες
δομές και διαδικασίες, είναι βέβαιο πως υπάρχουν και άλλοι λόγοι άρνησης της
κατάργησης των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων: Ο όρος ‘Αρμοδιότητα’ εμπεριέχει το
στοιχείο της εξουσιοδότησης. Με την έννοια αυτή, ο υπάλληλος που έχει
αποκλειστικές αρμοδιότητες έχει και σημαντική εξουσία. Η εξουσία αυτή, σε
ορισμένες περιπτώσεις, επηρεάζει την ίδια την απόδοση της πολιτικής ηγεσίας
του φορέα. Δραστική μείωση των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων μεταφράζεται σε
δραστική μείωση της εξουσίας του κρατικού λειτουργού. Δε θα αρέσει.
Παρά ταύτα, η αποκλειστική αρμοδιότητα πρέπει – κατ αρχήν- να αποφεύγεται γιατί μπορεί εύκολα να οδηγήσει (και συχνά οδηγεί) :
● Σε σημαντικές καθυστερήσεις αν ο ‘αρμόδιος
υπάλληλος’ επικαλεσθεί φόρτο εργασίας ή απουσιάζει.
● Σε αδιαφάνεια.
● Σε δημιουργία λειτουργικών
μονοπωλίων.
● Σε μη
δυνατότητα αξιοποίησης σχολάζοντος προσωπικού. Όσο υπάρχουν αποκλειστικές
αρμοδιότητες μπορεί κάποιος υπάλληλος να αρνηθεί εκτέλεση έργου επικαλούμενος
– ορθώς- ‘αναρμοδιότητα’ και να έχουμε
το φαινόμενο κάποιοι υπάλληλοι – συνήθως στενοί συνεργάτες της ηγεσίας του
φορέα- να εργάζονται υπερβολικά και κάποιοι να κάθονται ή να υπολειτουργούν
προκλητικά.
Απαιτείται παρέμβαση στην αρχιτεκτονική των δομών των ΟΕΥ με μεγάλες λειτουργικές μονάδες και ευρύτητα αρμοδιοτήτων, κάτι που θα οδηγήσει σε ομοειδείς υπαλληλικές ομάδες με μεγάλη buffering capacity (αυτορρυθμιστική ικανότητα) και ουσιαστική εφαρμογή μη αποκλειστικών αρμοδιοτήτων. Η προσέγγιση αυτή αποτελεί τον πυρήνα της φιλοσοφίας για seamless service – ουσιαστικά είναι ταυτόσημη με τη λειτουργία ‘no wrong door’- που βελτιώνει κατακόρυφα την εξυπηρέτηση των πολιτών, προωθεί την υλοποίηση των αποφάσεων και μειώνει τις διοικητικές δαπάνες. Είναι μια προσέγγιση που εφαρμόζεται σε πολλούς δημόσιους φορείς ανεπτυγμένων κρατών.
Οντολογική
διαφοροποίηση και προσδιορισμός των εννοιών ‘Αρμοδιότητα’,
‘Ευθύνη’, ‘Υποχρέωση’ και ‘Δυνατότητα’
Σε μεγάλο αριθμό ΟΕΥ Υπουργείων,
Περιφερειών και Δήμων γίνεται αδιακρίτως η χρήση των όρων ‘Αρμοδιότητα’,
‘Ευθύνη’, ‘Υποχρέωση’ και ‘Δυνατότητα’,
με συχνότερα συναντώμενο τον όρο ‘Αρμοδιότητα’.
Αποτελεί, βεβαίως δήλωση του
προφανούς πως υπάρχουν σημαντικές και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ αυτών των
εννοιών και πρέπει να επισημανθεί πως η
αδιάκριτη χρήση τους (είτε γίνεται σκόπιμα είτε τυχαία) μπορεί να οδηγήσει σε
σημαντικές λειτουργικές στρεβλώσεις. Αυτό οφείλεται στο ότι οι έννοιες αυτές
είναι προσδιοριστικοί παράγοντες της ποιότητας, της λειτουργικότητας, της
διαφάνειας, του κόστους ακόμα και της νομιμότητας των πράξεων της Διοίκησης. Σε
γενικές γραμμές:
► Η ‘Αρμοδιότητα’ εμπεριέχει το στοιχείο της εξουσιοδότησης. Με την έννοια αυτή είναι,
πράγματι, Αρμοδιότητα:
΄… Η έκδοση απόφασης για
την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, καθώς και κινητών και ακινήτων, (βλέπε π.χ άρθρο 6 του ΟΕΥ της Περιφέρειας Αττικής).
Ενώ,
΄… Η συνεργασία με τους
αρμόδιους φορείς για την καταστολή των δασικών πυρκαγιών ’ δεν πρέπει να προσδιορίζεται ως Αρμοδιότητα
αλλά ως Υποχρέωση της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Πολιτικής Προστασίας.
► Η ‘Ευθύνη’ και η ‘Υποχρέωση’ είναι προσδιοριστικά
στοιχεία των μηχανισμών ελέγχου, με διαφορετικό ρόλο στον εντοπισμό/
καταλογισμό ευθυνών αλλά και στην πρόκληση / ενεργοποίηση ενεργειών.
Επί παραδείγματι:
Η ‘…τήρηση αρχείου σχετικά με την αντιμετώπιση και αποκατάσταση των
καταστροφών στην Περιφέρεια…’ αποτελεί ‘Υποχρέωση’ και όχι αρμοδιότητα του
Τμήματος Συντονισμού της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Πολιτικής Προστασίας, (βλέπε
π.χ άρθρο 6 του ΟΕΥ της Περιφέρειας
Αττικής). Ο Τμηματάρχης αυτού του
Τμήματος έχει την υποχρέωση να ορίσει υπάλληλο που θα έχει την ευθύνη
για την τήρηση αυτού του Αρχείου. Η απουσία από το
κείμενο ενός ΟΕΥ της υποχρέωσης ενός Τμηματάρχη να ορίσει υπεύθυνο για
συγκεκριμένη λειτουργία του Τμήματος,
αποτελεί βασικότατη παράλειψη
και αναδεικνύει έλλειψη ολοκληρωμένου λειτουργικού
σχεδιασμού, που σημαίνει: Το Τμήμα θα τρέχει πίσω από τα γεγονότα και τις
υπηρεσιακές ανάγκες.
Είναι προφανές ότι απαιτείται
αυστηρή οντολογική διαφοροποίηση και προσδιορισμός των εννοιών ‘Αρμοδιότητα’, ‘Ευθύνη’, ‘Υποχρέωση’ και ‘Δυνατότητα’.
Πρόκειται για ένα έργο κρίσιμης
μεταρρυθμιστικής σημασίας.
*
|
Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013
Επικοινωνίες
Γράφει ο Ι. ΠΑΡΚΑΣ
Ό,τι ρόλο παίζει το νευρικό σύστημα σε ένα
βιολογικό οργανισμό τον ίδιο ρόλο παίζουν οι επικοινωνίες σε μια δραστήρια
κοινωνία.
|
Η
κοινωνία είναι ένας ζωντανός και δραστήριος οργανισμός. Τα νεύρα μεταφέρουν
πληροφορίες. Το ίδιο κάνουν και τα δίκτυα επικοινωνιών. Ό,τι απονευρώνεται
ατονεί και παραλύει. Το ίδιο συμβαίνει σε ένα κοινωνικό σύστημα με ανεπαρκείς
επικοινωνίες.
|
|
Όλο και
συχνότερα, συναντάμε βασικές λειτουργίες με το γράμμα e να
σχηματίζει καινούργιες μορφές αυτών των λειτουργιών: e-learning για την τηλε-εκπαίδευση, e-commerce για το
τηλε-εμπόριο, e-health για την τηλεϊατρική, κλπ. Αυτή η αυξανόμενη χρήση της τηλε-λειτουργίας
μεταμορφώνει την κοινωνία και την οδηγεί – όχι χωρίς κινδύνους και
προβλήματα - στην κοινωνία της γνώσης.
Ο αναμφισβήτητος
ρόλος και ευθύνη της σύγχρονης Αυτοδιοίκησης για την κοινωνική πορεία προς τη
Βιώσιμη Ανάπτυξη, ορίζει και το ευρύτατο πλαίσιο ευθυνών και αρμοδιοτήτων του
θεσμού στο χώρο των Επικοινωνιών.
|
*
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013
Έστω και αργοπορημένα, διαλύουν τη συμμορία
Με τη δολοφονία
στο Κερατσίνι η Χρυσή Αυγή ξύπνησε- επιτέλους- τα ανακλαστικά του Κράτους και
αρχίζει να αισθάνεται την πίεση της Δημοκρατίας.
Δεν έχουμε πρόσβαση
στο χώρο των κυβερνητικών σχεδιασμών,
αλλά φαίνεται πως η Κυβέρνηση, πιθανότατα σε συνεννόηση με τα άλλα κόμματα,
ετοιμάζεται να διαλύσει την Χρυσή Αυγή ,αφού χρησιμοποιήσει κάθε δημοκρατική
διαδικασία αλλά με ακραία αυστηρότητα.
Δεδομένου ότι
το Ελληνικό Σύνταγμα δεν προβλέπει τη διάλυση Κόμματος, η τακτική θα κινηθεί
αφενός στον Οικονομικό στραγγαλισμό της Χρυσής Αυγής και αφετέρου στην ποινική
δίωξη των φασιστοειδών που την εκπροσωπούν
στη Βουλή. Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013
Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)