Προβλήματα και δυνατότητες των ανοικτών χώρων

Γράφει ο Π. Ιωακείμ

Οι ανοικτοί χώροι μιας πόλης είναι ένα δυναμικό πεδίο, όπου πολίτες κάθε ηλικίας κινούνται σε καθημερινή βάση δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο χώρο πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων, έναν συγκεκριμένο πολιτισμό.		Οι ανοικτοί χώροι αποτελούν καταστατική ιδιότητα των πόλεων, συνθέτουν, δηλαδή, μια οντότητα που περιγράφει την κατάσταση της πόλης.  Αυτό σημαίνει πως αποτελεί υπεραπλούστευση να θεωρούμε τους ανοικτούς χώρους ως χαρτογραφικό όρο, που αποτυπώνεται με
κόκκινες και πράσινες γραμμές πάνω στο χάρτη της πόλης. Οι αισθητικές και λειτουργικές παρεμβάσεις στους ανοιχτούς χώρους δεν πρέπει να θεωρούνται έργα βιτρίνας, αλλά έργα ουσιαστικής αναπτυξιακής αναβάθμισης. Οι ανοιχτοί χώροι είναι όχι μόνον καθρέφτης, αλλά και η βάση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής στην πόλη. Καθαροί, ασφαλείς, λειτουργικοί και φιλικοί ανοιχτοί χώροι: ► Συνεισφέρουν στην καλύτερη αξιοποίηση των υποδομών της πόλης γιατί προσφέρουν καλύτερη πρόσβαση σε παιδικές χαρές, αθλητικά κέντρα, σχολεία, πολιτιστικά κέντρα, ΚΑΠΗ κλπ. ► Αυξάνουν την ελκυστικότητα της πόλης και αυτό ισοδυναμεί με ‘προστιθέμενη αξία’ τόσον στις περιουσίες των κατοίκων, όσον και στην τοπική εμπορική δραστηριότητα. ► Προωθούν την κοινωνική εταιρικότητα, καθώς η ασφάλεια και η λειτουργία των ανοικτών χώρων αποτελούν κίνητρα για τη συμμετοχή στις αποφάσεις - και τη συνέργεια στις δράσεις - μεταξύ γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών, ηλικιωμένων, τοπικών καταστηματαρχών, μη κυβερνητικών οργανισμών, Δήμου, Αστυνομίας κλπ. ► Βελτιώνουν την αισθητική εικόνα της πόλης. ► Προωθούν τη βάδιση στην πόλη που έχει επιπτώσεις:     α) στην προστασία του περιβάλλοντος από τη μείωση της  χρήσης του αυτοκινήτου,     β) στην επανάκτηση των δρόμων από τους πεζούς, που οδηγεί στην αύξηση της ασφάλειας, αφού η βάδιση αυξάνει τη δημόσια εποπτεία, που θεωρείται σήμερα καθοριστικός παράγοντας στη μείωση της εγκληματικότητας,     γ) στην καλύτερη φυσική κατάσταση όλου του ηλικιακού φάσματος του πληθυσμού και     δ) στην τόνωση της τοπικής οικονομίας. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις έχουν μια βαριά αρνητική κληρονομιά σε ό,τι αφορά πεζοδρόμια και ελεύθερους χώρους για πράσινο και κοινωνικές υποδομές. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να περιοριζόμαστε σε εύκολες ιστορικές αναλύσεις. Την ευθύνη δεν την  έχει μόνον το παρελθόν. Την έχει και το σήμερα.   Εξ’ ορισμού, ένας παράγοντας με κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική  διάσταση είναι συντελεστής βιώσιμης ανάπτυξης. Άρα,

Η κατάσταση των ανοικτών χώρων μιας πόλης είναι σημαντικότατος παράγοντας βιώσιμης ανάπτυξης.



4Ανοικτοί χώροι και πηγές κινδύνων

   4Ανοικτοί χώροι και τοπική Οικονομία

4Χρήσιμες συνδέσεις 

*