προς τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο να μη στερηθούν τα «καινοτόμα και περισσότερο δραστικά φάρμακα» οι ογκολογικοί ασθενείς, καθώς με τις ρυθμίσεις που προωθούνται, η πρόσβαση στις νέες θεραπείες, θα γίνεται με καθυστέρηση, τουλάχιστο τριών ετών.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι Έλληνες ασθενείς θα οδηγούνται στο περιθώριο της περίθαλψης και θα υποβιβάζονται σε πολίτες 2ης κατηγορίας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην ουσία θα αφήνονται... να καταλήγουν(!), αφού θα τους στερούνται θεραπευτικές δυνατότητες με νέα καινοτόμα φάρμακα, που οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες, ασθενείς, απολαμβάνουν.
«Είναι κατανοητή η προσπάθεια να περιορισθούν τα δημοσιονομικά έξοδα και οι γενικές δαπάνες σύμφωνα με τις μνημονικές συμβάσεις, όμως, κάποιες περικοπές, στο χώρο της υγείας, είναι ενίοτε εκτός λογικής, αν όχι άδικες και καταχρηστικές», λέει ο κ. Γεωργούλιας.
# Τώρα, τι κύρος μπορεί να κουβαλάει σήμερα ο τίτλος του καθηγητή και του προέδρου της Εταιρείας Ογκολόγων είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία: Κανένα κύρος, κανένα επιστημονικό βάρος, καμία κοινωνική αναφορά. Σαπίλα, συναλλαγή και επιστημονική λασπουριά… Ότι πιο υποκριτικό και άθλιο η δήθεν αγωνία του προέδρου για τον Έλληνα ασθενή. Για τις αμοιβές από τις φαρμακευτικές εταιρείες ο λόγος. Έχουν ξεσκίσει οι Έλληνες ογκολόγοι κάθε προϋπολογισμό στη θεραπεία του καρκίνου, γράφοντας πολύ ύποπτα πανάκριβα και χωρίς τεκμηρίωση ‘ δραστικά ’ προϊόντα. Γελάει η Ευρώπη μαζί μας, αλλά οι Έλληνες γιατροί είναι απτόητοι και ξεδιάντροποι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου