Οι Παγκόσμιοι Δείκτες ‘καλής’ διακυβέρνησης

 Γράφει ο Π. Ιωακείμ

 Η αποτελεσματική διαχείριση των προβλημάτων, αλλά και των οραμάτων μιας κοινωνίας που γίνεται διαρκώς πολυπλοκότερη, επιβάλλει να συνεξετάζονται σε ενιαίο εννοιολογικό πλαίσιο οι  έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της κοινωνίας των πολιτών, της λογοδοσίας και του σεβασμού της διαφορετικότητας. Αυτή είναι και η μεγάλη χρηστικότητα του ορισμού της διακυβέρνησης: Σύμφωνα με αυτό τον γενικό ορισμό, είναι προφανές πως επιβάλλεται ή, εν πάση περιπτώσει, παρέχεται η δυνατότητα στενής εννοιολογικής αλληλοσύνδεσης της διακυβέρνησης με άλλες βασικές κοινωνικές έννοιες.

Έχει ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι για πολλά χρόνια, μεγάλοι διεθνείς Οργανισμοί Οικονομικής βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες (όπως η World Bank) έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στη σταθεροποίηση και τις μεταρρυθμίσεις των κρατών που συντριπτικά επικεντρώνονταν στην μείωση του κράτους και την εφαρμογή  εκτεταμένων αποκρατικοποιήσεων. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 αρχίζει να παρατηρείται μια σημαντική στροφή στην πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς συνειδητοποιεί ότι  οι περισσότερες από τις κρίσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες αντανακλούν στην ουσία τους  προβλήματα που σχετίζονται κυρίως με την ποιότητα διακυβέρνησης και όχι μόνο με τις οικονομικές  επιλογές. Ως εκ τούτου εισάγει ένα νέο πακέττο κριτηρίων που περιλαμβάνει θέματα όπως η διαφάνεια, η λογοδοσία και η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό, η Παγκόσμια Τράπεζα εισήγαγε ένα νέο τρόπο θεώρησης της διακυβέρνησης: τη χρηστή διακυβέρνηση.

Το 1993, η Παγκόσμια Τράπεζα ορίζει ως διακυβέρνηση τη ‘μέθοδο μέσω της οποίας γίνεται η διαχείριση των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών πόρων μιας χώρας για την ανάπτυξη’. Στον ορισμό αυτό η έννοια της διακυβέρνησης περιλαμβάνει τις παραδόσεις και τους θεσμούς δια των οποίων ασκείται η εξουσία και έχει ως συνιστώσες:

1. Τη δημοκρατικότητα των διαδικασιών προβολής, εκλογής, κρίσης, ελέγχου και αντικατάστασης των φορέων εξουσίας ( Κυβερνήσεων, Δημοτικών Αρχών κλπ).

2. Την ικανότητα των φορέων εξουσίας να μελετούν, να σχεδιάζουν, να προγραμματίζουν και, κυρίως, να υλοποιούν τις απαραίτητες πολιτικές.

3. Το σεβασμό ατόμων και φορέων- συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των φορέων εξουσίας- προς τους θεσμούς και τις διαδικασίες που ρυθμίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις.

Για κάθε μια από τις τρεις αυτές συνιστώσες υπάρχουν 2 δείκτες προσδιορισμού της διακυβέρνησης. Ο επόμενος πίνακας 1 απεικονίζει τις συνιστώσες και τους δείκτες της διακυβέρνησης, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.

Πίνακας 1

Συνιστώσες και δείκτες της διακυβέρνησης

Συνιστώσες	Δείκτες
Δημοκρατικότητα των διαδικασιών εκλογής, κρίσης ελέγχου και αντικατάστασης των φορέων εξουσίας	1. Δείκτης VA, (Voice and Accountability) Συμμετοχή και Λογοδοσία- Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με το  βαθμό στον οποίο οι πολίτες μπορούν συμμετέχουν ελεύθερα και αξιόπιστα στην επιλογή της κυβέρνησής τους, στις διαδικασίες και έκταση της λογοδοσίας των δομών εξουσίας καθώς και το βαθμό ελεύθερης έκφρασης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
	2. Δείκτης PV, (Political Stability, no Violence) Πολιτική σταθερότητα και απουσία βίας και τρομοκρατίας - Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης ή ανατροπής της κυβέρνησης από εξωθεσμικές διαδικασίες και ενέργειες συμπεριλαμβανομένων της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας.
Ικανότητα των φορέων εξουσίας να μελετούν, να σχεδιάζουν, να προγραμματίζουν και, κυρίως, να παρέχουν υπηρεσίες και να υλοποιούν τις απαραίτητες πολιτικές	3. Δείκτης GE, (Government Effectiveness) Αποτελεσματικότητα διακυβέρνησης - Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με την ποιότητα της Δημόσιας Διοίκησης, το βαθμό ανεξαρτησίας της από πολιτικές πιέσεις, την ικανότητα διαμόρφωσης και εφαρμογής πολιτικών, καθώς και την τήρηση δεσμεύσεων για εφαρμογές τέτοιων πολιτικών.
	4. Δείκτης RQ, (Regulatory Quality) Ποιότητα των ρυθμίσεων - Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με την ικανότητα των μηχανισμών εξουσίας να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν υγιείς πολιτικές και ρυθμίσεις που επιτρέπουν την προώθηση και ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.
Σεβασμός ατόμων και φορέων -συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των φορέων εξουσίας- προς τους θεσμούς και τις διαδικασίες που ρυθμίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις.	5. Δείκτης RL, (Rule of Law) Κράτος Δικαίου- Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι κοινωνικοί εταίροι έχουν εμπιστοσύνη αλλά και τηρούν τους κανόνες της κοινωνίας, και ιδίως: την ποιότητα εκτέλεσης των συμβάσεων, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, την αστυνομία και τα δικαστήρια, καθώς και την πιθανότητα εμφάνισης εγκληματικότητας και βίας.
	6. Δείκτης CC, (Control of Corruption) Έλεγχος της Διαφθοράς - Προκύπτει από την καταγραφή των αντιλήψεων σχετικά με το βαθμό με τον οποίο ασκείται η δημόσια εξουσία για παράνομο (μικρό ή μεγάλο)  προσωπικό όφελος, καθώς και την διάβρωση των μηχανισμών εξουσίας  από τις πολιτικο-οικονομικές ελίτ και τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι τιμές των έξι Παγκόσμιων Δεικτών Διακυβέρνησης (Worldwide Governance Indicators) που εισηγήθηκε και χρησιμοποιεί παγκοσμίως η World Bank μπορεί να κυμαίνονται από μηδέν μέχρι εκατό. Η τελική τιμή του κάθε δείκτη προκύπτει από τη σύνθεση των απαντήσεων που δίνουν πολίτες και εθνικοί κοινωνικοί και αναπτυξιακοί φορείς σε έρευνες εξειδικευμένων εταιριών δημοσκοπήσεων ή μεγάλων ερευνητικών Ινστιτούτων. Όσο υψηλότερος είναι ο δείκτης τόσο σημαίνει ότι αυξάνεται η εμπιστοσύνη/ ικανοποίηση του κοινού για το συγκεκριμένο τομέα διακυβέρνησης στη χώρα τους. Στην ουσία, λοιπόν, οι δείκτες καταγράφουν το πώς αντιλαμβάνονται οι πολίτες τις επιδόσεις των εξουσιαστικών μηχανισμών στη χώρα τους, τόσο σε εθνικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Στους επόμενους πίνακες  2 - 7 παρουσιάζεται μια επιλογή σχετικών δεικτών του 2011 που δίνει η World Bank. Για λόγους σύγκρισης των αντιλήψεων που επικρατούν σε διάφορους κοινωνικούς και ερευνητικούς φορείς της χώρας μας για τις συνιστώσες της διακυβέρνησης, προχωρήσαμε στην παράλληλη παρουσίαση των αποτελεσμάτων άλλων χωρών του ευρωπαϊκού χώρου. Για τη διευκόλυνση πολύπλευρης σύγκρισης, περιλάβαμε στην επιλεγμένη ομάδα χώρες της Βόρειας Ευρώπης (Δανία, Φινλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο), της Κεντρικής  Ευρώπης (Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία), της Νότιας Ευρώπης (Ισπανία, Ιταλία) , χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία) καθώς και Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Αλβανία). Βεβαίως, κάποιες από αυτές τις χώρες μπορεί να έχουν διπλή ιδιότητα, με την έννοια ότι η Ουγγαρία π.χ. είναι και Κεντροευρωπαϊκή χώρα και χώρα του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, όπως και η Βουλγαρία είναι και Βαλκανική χώρα και χώρα του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Πίνακας 2

Δείκτης διακυβέρνησης: VA- Συμμετοχή και Λογοδοσία

Βασισμένο σε στοιχεία της World Bank για το 2011

Από τον Πίνακα 2 παρατηρούμε ότι στον τομέα της καταγραφής των αντιλήψεων για Συμμετοχή και λογοδοσία οι πολίτες των Βόρειων και Κεντροευρωπαϊκών χωρών έχουν θετικότερη αντίληψη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Αντιθέτως, οι πολίτες νέων μελών της Ε.Ε. (πχ. Βουλγαρία), καθώς και χωρών του Νότου (πχ. Ελλάδα, Ιταλία, Αλβανία) δηλώνουν πολύ λιγότερο ικανοποιημένοι από το βαθμό συμμετοχής και λογοδοσίας σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.

Η πολύ θετική αντίληψη των πολιτών των Βορειοευρωπαϊκών χωρών για τις δημοκρατικές λειτουργίες και τις δυνατότητες συμμετοχής στα κοινά, καθώς και για τη λογοδοσία των φορέων εξουσίας δεν αποτελεί έκπληξη. Αποτελεί κοινή πίστη ότι στις χώρες αυτές λειτουργούν πολύ αποδοτικά οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Το ότι πολίτες και κοινωνικοί φορείς χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, όπως η Πολωνία ή η Τσεχία, έχουν αρκετά θετική γνώμη για τον τομέα ‘Συμμετοχή και λογοδοσία’ επιδέχεται διπλή ανάγνωση: είτε ότι οι πολίτες είναι πολύ ευχαριστημένοι καθώς κάνουν σύγκριση με το προηγούμενο κομμουνιστικό καθεστώς, είτε ότι πράγματι οι χώρες τους βρίσκονται σε επίπεδο ανώτερο των χωρών με  παράδοση στους δημοκρατικούς θεσμούς όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.

Στον επόμενο Πίνακα 3 παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της ομάδας των επιλεγμένων χωρών  για το δείκτη GE (Πολιτική σταθερότητα και απουσία βίας και τρομοκρατίας).

Πίνακας 3

Δείκτης διακυβέρνησης: PV- Πολιτική σταθερότητα και απουσία βίας και τρομοκρατίας

Από τον Πίνακα 3 παρατηρούμε ότι στον τομέα της καταγραφής των αντιλήψεων για πολιτική σταθερότητα και απουσία τρομοκρατίας,  οι πολίτες και οι κοινωνικοί φορείς της χώρας μας που μετέχουν στη συλλογή απόψεων δίνουν δείκτη που κυμαίνεται πολύ χαμηλά, περίπου μεταξύ 30% και 60%. Το αποτέλεσμα δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, δεδομένης αφενός της παρουσίας τρομοκρατικών επεισοδίων στη χώρα μας με συχνότητα πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αφετέρου λόγω των κοινωνικών εντάσεων και αντιδράσεων που προκύπτουν από την οικονομική συγκυρία. Ο τελευταίος αυτός λόγος πιθανόν αποτελεί και την εξήγηση για το χαμηλό δείκτη στην Ισπανία και την Ιταλία.

Πίνακας 4

Δείκτης διακυβέρνησης: GE- Αποτελεσματικότητα διακυβέρνησης

Βασισμένο σε στοιχεία της World Bank για το 2011

Για τον τομέα της αποτελεσματικότητας της διακυβέρνησης, ο δείκτης για τη χώρα μας βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο με της Ιταλίας, αλλά πολύ χαμηλότερα από τις Βόρειο- και Κεντροευρωπαϊκές χώρες.

Πίνακας 5

Δείκτης διακυβέρνησης: RQ- Ποιότητα των ρυθμίσεων

Βασισμένο σε στοιχεία της World Bank για το 2011

Στο παραπάνω διάγραμμα καταγράφεται το εύρος των αντιλήψεων σχετικά με την ικανότητα της κυβέρνησης κάθε χώρας να προωθεί μεταρρυθμιστικές προσπάθειες και να εφαρμόζει εν γένει υγιείς πολιτικές που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία ο μέσος όρος για την Ε.Ε. - 27 ανέρχεται σε 85,3 /100, κάτι που πιστοποιεί μια θετική αντίληψη των Ευρωπαίων πολιτών για με την ποιότητα των ρυθμίσεων. Ένα ιδιαίτερο στοιχείο του Πίνακα είναι το εύρος των τιμών που λαμβάνει ο συγκεκριμένος δείκτης για την περίπτωση της Ελλάδας και της Ιταλίας, κάτι που αντικατοπτρίζει την απόσταση των απόψεων  των πολιτών και των φορέων (ακραία θετικές και ακραία αρνητικές) αναφορικά με τις μεταρρυθμιστικές ικανότητες και επιδόσεις των κυβερνήσεών τους.

Πίνακας 6

Δείκτης διακυβέρνησης: RL- Κράτος Δικαίου

Βασισμένο σε στοιχεία της World Bank για το 2011

Πίνακας 7

Δείκτης διακυβέρνησης: CC- Έλεγχος της Διαφθοράς

Βασισμένο σε στοιχεία της World Bank για το 2011

Στο παραπάνω διάγραμμα καταγράφεται το εύρος των αντιλήψεων σχετικά με τη διαφθορά που επικρατεί σε κάθε χώρα, καθώς και με βάση το βαθμό στον οποίο ασκείται η δημόσια εξουσία σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο για προσωπικό όφελος την διάβρωση των μηχανισμών εξουσίας  από τις πολιτικο-οικονομικές ελίτ και τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της World Bank, ο μέσος όρος για την Ε.Ε. - 27 ανέρχεται σε 79,5/100, ενώ για τη χώρα μας ο δείκτης έχει μέσον όρο τιμής τα 56/100, δηλαδή διαφορά από το μέσο ευρωπαϊκό όρο πάνω 23 μονάδες. Η διαφορά αυτή είναι η μεγαλύτερη από τους έξι δείκτες που παρουσιάστηκαν. Επιπλέον, το εύρος των τιμών για αυτόν τον δείκτη είναι το μεγαλύτερο, μαζί με αυτόν της Αλβανίας, από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Το τελευταίο εύρημα είναι δύσκολο να ερμηνευθεί καθόσον, εκ πρώτης όψεως, δείχνει να υπάρχει τεράστια διάσταση απόψεων τόσο μεταξύ των πολιτών όσο και των κοινωνικών φορέων για το αν υπάρχει σημαντική διαφθορά στη χώρα μας. 

        4  Περισσότερα

*

Δίνουν 32.000 ευρώ την ημέρα για ένα… σκούπισμα

Ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, που αποδεικνύει την κακοδιαχείριση των επιδοτήσεων που το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης λαμβάνει από το

Η έννοια της διακυβέρνησης

Γράφει ο Π. Ιωακείμ

‘… Στις αρχές της δεκαετίας του 90 παρατηρείται μια σημαντική στροφή στην πολιτική των διεθνών φορέων Οικονομικής Στήριξης, καθώς συνειδητοποιούν ότι οι περισσότερες από τις κρίσεις σε διάφορες  χώρες αντανακλούν, στην ουσία τους,  προβλήματα που σχετίζονται κυρίως με την ποιότητα της διακυβέρνησης στη χώρα και δευτερευόντως  με λανθασμένες οικονομικές  επιλογές…’

UN Economic and Social Council ¹

Τον όρο ‘διακυβέρνηση’ τον συναντάμε σε ένα τεράστιο πλήθος κειμένων της βιβλιογραφίας, είτε αυτά αφορούν σε πολιτικές αναλύσεις είτε σε θέματα κοινωνικής οργάνωσης και λειτουργίας. Ειδικά κατά την τελευταία εικοσαετία, η χρήση του όρου ‘διακυβέρνηση’ πλησιάζει σε συχνότητα αυτήν του όρου ‘ανάπτυξη’.

Η έλλειψη ενός διεθνώς συμπεφωνημένου ορισμού² θα μπορούσε να οδηγήσει στην εντύπωση ότι η έννοια είναι σχετικώς καινούργια. Κάθε άλλο. Στην πραγματικότητα, η έννοια είναι τόσο παλιά, όσο και ο ανθρώπινος πολιτισμός και αναφέρεται στο σύστημα δομών, σχέσεων και διαδικασιών μεταξύ των οντοτήτων που συνθέτουν μια κοινωνία σε διεθνές, εθνικό ή τοπικό επίπεδο.

Ένας χρήσιμος ορισμός του όρου δίδεται από το UNDP (Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών), σύμφωνα με τον οποίο³: ‘…διακυβέρνηση είναι η άσκηση οικονομικής, πολιτικής και διοικητικής εξουσίας για την διαχείριση των διάφορων θεμάτων σε όλα τα επίπεδα …Η διακυβέρνηση περιλαμβάνει μηχανισμούς, διαδικασίες και θεσμούς μέσω των οποίων κοινωνικοί φορείς, πολίτες και ομάδες πολιτών εκφράζουν τα ενδιαφέροντά τους, ασκούν τα νόμιμα δικαιώματά τους, εκτελούν τις υποχρεώσεις τους και λύνουν τις διαφορές τους…’

Ο Jon Pierre,⁴ δίνει έναν ενδιαφέροντα κοινωνικο-κεντρικό ορισμό της Διακυβέρνησης σύμφωνα με τον οποίο: ‘η διακυβέρνηση αναφέρεται στη δημιουργία και διατήρηση του συντονισμού και της συνοχής ανάμεσα σε μια μεγάλη ποικιλία παραγόντων με διαφορετικούς σκοπούς και στόχους’. Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι  πολιτικά πρόσωπα και πολιτικοί  φορείς, ομάδες συμφερόντων, φορείς της κοινωνίας των πολιτών, μη κυβερνητικές και διεθνείς οργανώσεις κλπ.

Σε αντίθεση με τον προηγούμενο ορισμό του Pierre, οι Pierre and Peters ⁵ προτείνουν ένα κρατικο-κεντρικό ορισμό της διακυβέρνησης, αν και παραδέχονται ότι η διακυβέρνηση αναφέρεται σε μεταβαλλόμενες σχέσεις μεταξύ Κράτους και κοινωνίας. Οι συγγραφείς θεωρούν  ότι το κράτος εξακολουθεί να είναι το κέντρο της σημαντικής πολιτικής εξουσίας και αντιλαμβάνονται τη διακυβέρνηση ως τις
‘Διαδικασίες στις οποίες το κράτος διαδραματίζει ηγετικό ρόλο, ορίζοντας τις προτεραιότητες και καθορίζοντας τους στόχους.’

Το Ινστιτούτο Διακυβέρνησης του Καναδά ⁶ προσφέρει ένα άλλο γενικό ορισμό της διακυβέρνησης σύμφωνα με τον οποίο: ‘Διακυβέρνηση είναι η διαδικασία με την οποία κοινωνίες ή οργανισμοί λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις καθορίζουν ποιοι εμπλέκονται και πώς λογοδοτούν’.

Παρά την ευρύτητα του ορισμού, η διακυβέρνηση συνιστά μία πρακτική και μεστή από νόημα έννοια καθώς σχετίζεται με θεμελιώδη θέματα της λειτουργίας κάθε κοινωνίας και κάθε πολιτικού και κοινωνικού συστήματος.  Μπορεί να περιγραφεί ως μία βασική προσέγγιση για τη σταθερότητα και την απόδοση μιας κοινωνίας.

Οποιαδήποτε προσέγγιση του ορισμού και αν επιλέξουμε είναι ασφαλές να επισημάνουμε ότι η διακυβέρνηση έχει τρία διακριτά σκέλη: το πολιτικό, το οικονομικό και το διοικητικό.

-Το πολιτικό σκέλος της Διακυβέρνησης είναι η διαδικασία λήψης αποφάσεων που παράγουν πολιτικές σε όλους τους τομείς.

-Το οικονομικό σκέλος της Διακυβέρνησης περιλαμβάνει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων που αφορούν και επηρεάζουν τις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες και τη σχέση τους με άλλες οικονομίες. Είναι ένας τομέας με προφανείς επιδράσεις στην ισότητα, τη φτώχεια και την ποιότητα ζωής.

-Το διοικητικό σκέλος αφορά στην εφαρμογή των επί μέρους πολιτικών αποφάσεων και απαιτεί την εύρυθμη λειτουργία μηχανισμών σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Στη διακυβέρνηση μετέχουν επίσημοι, αλλά και ανεπίσημοι συντελεστές, καθώς και θεσμικές, αλλά και μη θεσμικές δομές και διαδικασίες. Γενικώς, οι σημαντικότεροι συντελεστές διακυβέρνησης εξαρτώνται από το επίπεδο ή το είδος της διακυβέρνησης που εξετάζουμε. Επί παραδείγματι, σε αγροτικές περιοχές, σημαντικοί συντελεστές στην τοπική διακυβέρνηση μπορεί να είναι ομάδες μεγάλων και ισχυρών γαιοκτημόνων, Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, Ενώσεις Παραγωγών, Ερευνητικά ή Εκπαιδευτικά Αγροτικά Ιδρύματα, Χονδρέμποροι αγροτικών προϊόντων, ΜΚΟ κλπ.

Για τις αστικές περιοχές, η απεικόνιση των αλληλεπιδράσεων των συντελεστών της διακυβέρνησης είναι αρκετά σύνθετη. Το επόμενο σχήμα απεικονίζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ βασικών συντελεστών διακυβέρνησης σε αστικές περιοχές, σύμφωνα με τη σελίδα της ESCAP των Ηνωμένων Εθνών⁷.

Σύνθεση και σχέσεις μεταξύ συντελεστών της διακυβέρνησης στις αστικές περιοχές

Προσαρμοσμένο από: http://www.unescap.org/pdd/prs/ProjectActivities/Ongoing/gg/governance.asp

Ένα σημείο που χρειάζεται προσοχή, είναι η σύγχυση που προκαλείται όταν χρησιμοποιούνται αδιακρίτως οι όροι ‘κυβέρνηση’ και  ‘διακυβέρνηση’. Πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες και μάλιστα η μία (διακυβέρνηση) εμπεριέχει την άλλη (κυβέρνηση), καθώς η κυβέρνηση είναι βασικό στοιχείο της διακυβέρνησης, αλλά δεν είναι το όλον.

*

1	UN Economic and Social Council  Committee of Experts on Public Administration:Definition of basic concepts and terminologies in governance and public administration New York, 2006
2	COM(2003) 615 τελικό, ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Βρυξέλλες, 20.10.2003
3	United Nations Development Programme, Governance for sustainable human development, UNDP policy document, New York, 1997
4	Pierre, Jon, Debating Governance: Authority, Steering, and Democracy, Oxford University Press, 2000.
5	Pierre, Jon and Guy B. Peters, Governance, Politics and the State, New York, St. Martin’s Press, 2000.
6	Institute on Governance (Canada), 2002 (see http://www.iog.ca/).
7	Στο: http://www.unescap.org/pdd/prs/ProjectActivities/Ongoing/gg/governance.asp

           4Περισσότερα